Reisverslag Caribische cruise dag 12 van 12 – New York

We cruisen met de MSC Meraviglia van New York, via Cape Canaveral, Cozumel, Costa Maya, Ocean Cay en Nassau terug naar New York.

Reisverslag Caribische cruise dag 12 van 12 – New York

Ontbijt met uitzicht op het Vrijheidsbeeld, wat wil je nog meer? Als we in het restaurant aankomen blijken we al stil te liggen. Als we de laatste hap van ons eten doorslikken wordt er omgeroepen dat we van boord mogen. Omdat wij geen koffers bij ons hebben kunnen we zo van boord lopen. Om 7.45 uur zitten we dan ook al op de veerboot die ons naar Wall Street brengt. New York, we’re back!

Op Wall Street is het rustig. Het is zondag en er wordt vandaag natuurlijk niet gehandeld op de beurs. We pakken de metro en stappen uit in de buurt van het appartement uit de serie Friends, ramptoeristen dat we zijn. Aan de overkant liggen bloemen en kaartjes ter nagedachtenis aan Matthew Perry, die Chandler Bing speelde in de serie.

Ook al reizen we alleen met handbagage, het is een heel gesjouw om daarmee door New York te struinen. Daarom droppen we ons koffertje en rugzak bij een bagage depot. Dat heb ik online gereserveerd en als we aankomen bij de deli die op het betreffende adres gevestigd is worden we naar achter in de winkel gestuurd. Ergens in een hoek wordt onze bagage neergezet. Ziet er allemaal niet heel erg professioneel uit maar de recensies waren goed dus we vertrouwen er maar op dat het wel goed komt.

We lopen naar het prachtige Grand Central Station waar we bij Magnolia Bakery hun beroemde banana pudding en een apple pie pudding kopen. We nemen het mee naar buiten waar we een zitje vinden om deze lekkernijen op te eten. Snap wel dat iedereen hier zo over aan gaat, het is erg lekker.

In plaats van een van de populaire uitzichtplekken (Top of the Rock, The Edge, SummitOne Vanderbilt) gaan wij naar het dakterras op de zevende verdieping van de Stavros Niarchos Foundation Library. Niet zo hoog als de andere uitzichtpunten maar best aardig. En helemaal gratis. We blijven er even zitten om te genieten van het uitzicht maar na een tijdje zijn we al die wolkenkrabbers wel beu. We gaan winkelen.

Op naar Macy’s. Macy’s is het grootste warenhuis van heel New York en je kunt er dan ook zowat alles kopen. Ze zijn er volop bezig met de kerstdecoraties, jammer dat de etalages nog niet klaar zijn want die schijnen altijd prachtig te zijn. Als eerste bezoeken we de schoenenafdeling want hey, je kunt nooit genoeg schoenen hebben toch? Maar ook hier slaag ik niet. Ook niet in de rest van de winkel.

Via Time Square lopen we naar Bryant Park waar het Winter Village al geopend is. Allemaal leuke kleine winkeltjes staan om een schaatsbaan waar jong en oud hun kunsten laten zien. Wie mijn eerdere reisverslagen heeft gelezen weet dat Patrick niet schaatst en om nou alleen te gaan vind ik ook niks, dus strijken wij neer op een terrasje in de zon. Hier bijven we een hele poos zitten. Heerlijk.

Patrick heeft op internet gezien dat de enorme kerstboom op Rockefeller Center neergezet wordt. Als kerstfans (decoratie, niet de dagen zelf) willen we dat even gaan zien. Ook al zijn de lampjes nog niet aan. Als we aankomen bij Rockefeler Center zien we niks. Tenminste, geen kerstboom. Blijkt dat Patrick een bericht van vorig jaar gelezen heeft. De kerstboom van dit jaar laat nog een week of wat op zich wachten.

Dan is het tijd om afscheid te nemen van deze geweldige stad. We gaan onze bagage ophalen en op zoek naar de metro (E) die ons richting vliegveld brengt. Helaas blijkt die vandaag niet te rijden. Heel onduidelijk staat er aangegeven wat wel kan. Ik begrijp er niks van. Mijn hersenen slaan op tilt en ik kan niet meer denken. Dat gebeurt me wel vaker sinds ik ziek ben geweest maar nu kan ik het niet gebruiken. We moeten naar het vliegveld.

Even vragen dan maar. Een man zegt ons met de C twee haltes verder uit te stappen en dan daar de E pakken. Vanaf daar zou die wel rijden.  Zo gezegd, zo gedaan. Maar ook vanaf dit station rijdt de E niet. Verdorie. Inmiddels ben ik helemaal van het padje, mijn hoofd is een grote chaos en ik trek het niet meer. Patrick stelt voor een taxi te pakken.

Dan zie ik dat vanaf dit station de LIRR (Long Island Rail Road) vertrekt. Ik herinner me te hebben gelezen dat die ook naar het station rijdt waar we over moeten stappen op de Airtrain. Ik check nog even op internet of dit echt zo is (lang leve de e-sim) en ja hoor, het is echt zo. We volgend de borden en kopen een kaartje bij de balie. Vijf minuten later vertrekt de trein. Goed getimed.

Op station Jamaica stappen we over op de Airtrain naar JFK. Weet ik normaal gesproken precies waar we uit moeten stappen, nou heb ik geen idee. Terminal 1, 2, 3 of 4? Ik weet het niet. Ik kan niet meer denken. Google zegt dat Delta AIrlines vertrekt vanaf terminal 4. Dan stappen we daar maar uit.

Ik heb behoefte aan thee. En chocola. Maar eerst moeten we door de paspoortcontrole. Wat een chaos. Meerder rijen die ook weer uit elkaar gehaald worden en omgeleid en haastende reizigers die hun vlucht dreigen te missen. Uiteindelijk staan we iets meer dan een half uur in de rij voordat we goedgekeurd worden om door te gaan naar de bagagecontrole. Dit gaat gelukkig vrij vlot.

Eindelijk kan ik thee gaan kopen. Met chocola. Als ik me omdraai is Patrick verdwenen. Nergens meer te vinden. Ik dacht dat ie zei dat ie naar de wc ging maar daar zie ik ‘m niet. Zou ie al bij de gate zijn? Kan het me niet voorstellen maar ik ga toch even kijken. Geen Patrick. Terug richting theeshop dan maar. Onderweg speurend naar Patrick. Mijn hoofd kan dit er niet bij hebben maar hij heeft mijn paspoort dus ik moet ‘m vinden.

Ja hoor, daar staat ie. Bij de theeshop. Bleek ie daar te zijn gaan zitten om op mij te wachten. Na wat over en weer gemopper lopen we samen naar de gate. Als we goed en wel zitten worden de namen van zo’n beetje alle passagiers omgeroepen. Ook de onze. We moeten ons melden bij de balie voor paspoortcontrole. Vervolgens moeten we weer terug naar de wachtruimte om te wachten tot we kunnen boarden.

Als het boarden begint worden we wederom gecontroleerd. Vreemde gang van zaken dit. We hebben ook nu weer geen stoelen naast elkaar. Mijn buurvrouw reist alleen en biedt aan haar plek te ruilen met Patrick. Fijn. Ik installeer mezelf en kijk een aflevering van Friends voordat ik in slaap val. Ik slaap zowat de hele vlucht. Zo moe ben ik.

We landen eerder dan gepland. Ook op Schiphol is er weer een paspoortcontrole maar deze keer gaat het snel. We hoeven niet op bagage te wachten, ideaal, en lopen meteen richting de trein die ons naar Helmond brengt. Het zit erop. Het was weer een mooie reis. Ondanks dat de Bahamas geannuleerd werden, dat ik me een paar dagen niet lekker voelde en de chaos in mijn hoofd af en toe. Tot de volgende!