Zo aan het einde van december kijk ik altijd graag even terug naar alle mooie reizen die ik dit jaar heb mogen maken. En dat waren er best veel. In totaal was ik 17 keer weg en sliep ik 74 nachten niet thuis. Ik reisde 2 keer met een boot, 7 keer met de auto en 8 keer met het vliegtuig. En ik bezocht 4 landen die ik nooit eerder bezocht. In dit jaaroverzicht lees je waar ik in 2016 overal geweest ben.

Januari

In januari bezocht ik Girona en Barcelona en ontdekte ik met een aantal andere bloggers het Leuven van Lotte van Scratching my map.
Februari

In februari zocht ik de sneeuw op in Oostenrijk. Ik ging een weekje skiën en dwaalde door het sprookjesachtige Innsbruck.
April

Vier leuke dingen deze maand. Eerst ging in couchurfen in Zadar waar ik ook de watervallen van Krka Nationaal Park bezocht.

Daarna naar het spookstadje Doel in België om te fotograferen.

Vervolgens maakte ik een roadtrip op het Griekse Corfu.

De laatste trip van deze maand was in eigen land, in de Biesbosch ging ik op beversafari.
Mei

In mei ging ik op de Veluwe met een boswachter van Staatbosbeheer op zoek naar wilde zwijnen.

Ik vloog op uitnodiging van Live Riga naar Letland om Riga en de omgeving te ontdekken.

En ik bezocht met twee andere bloggers (Jacomijn en Yvonne) het Deventer van Emiel van Act of Traveling.
Juli

Ik las veel goede dingen over het Belgische Mechelen en dus ging ik er zelf een kijkje nemen. Wat een leuke stad!

Augustus

Een van de meest fantastische dingen die ik in 2016 mocht meemaken was het zeilen met de Horizontoer, een varend muziekfestival op de Waddenzee. Ik ging, samen met bloggers Janneke en Connie, mee van Harlingen naar Texel en Terschelling.

In Liverpool, geboortestad van The Beatles, ging ik op zoek naar street art. Ook hier ging ik couchurfen. Voor mij een mooie manier om nieuwe mensen te leren kennen.

Later in augustus maakte ik nog een stedentrip naar het fijne Valencia. Een ideale combinatie van stad en strand.

September

In september ging ik voor het eerst naar de Canarische Eilanden. Naar Tenerife, wat me positief verrastte. Een blog hierover houden jullie nog tegoed.
Oktober

Ik ging deze maand niet weg maar was druk met de voorbereidingen voor mijn reis naar Thailand.

November

Eindelijk was het zover: ik maakte mijn eerste soloreis. Ik vertrok voor vier weken naar Azië. Ik maakte een stopover in Dubai voordat ik naar Thailand vloog voor drie en een halve week. Vanuit Singapore vloog ik terug naar Nederland.
December

Deze maand stond er eigenlijk niks op de planning maar ik won een minicruise naar Newcastle. En dat kun je natuurlijk niet laten schieten.

Ik heb veel mooie dingen gezien en gedaan in 2016. Hopelijk gaat dat in 2017 ook weer gebeuren. Er staat nog niks op de planning maar dat kan heel snel veranderen.

“Kijk daar, rechts!” roept boswachter Frits over de portofoon. “Zien jullie het ook?” Wat zouden we moeten zien? Wilde zwijnen, want daarvoor ben ik hier, op de Veluwe. Zoals je misschien al weet heb ik mezelf dit jaar als doel gesteld de Grote Vijf van Nederland te gaan spotten. Ik hoor je denken, de Grote Vijf? Die leven toch in Afrika? Ook, maar ook Nederland kent een Grote Vijf. Daartoe behoren de bever, het edelhert, de ree, de zeehond en het wild zwijn.

Op een zonnige dag in het voorjaar ga ik op wild zwijnsafari in Nationaal Park de Hoge Veluwe. Dit is mijn tweede safari tijdens mijn zoektocht naar de Grote Vijf van Nederland. Eerder ging ik al op beversafari in de Biesbosch. Mijn zoektocht naar wilde zwijnen plande ik bewust in het voorjaar omdat ik dan misschien ook wel biggetjes zou zien.

We verzamelen bij het bezoekerscentrum van Staatsbosbeheer in Nunspeet waar boswachter Frits ons een en ander vertelt over de Hoge Veluwe en de dieren die er leven. Dat zijn onder andere reeën, edelherten, damherten, vossen, dassen, moeflons en natuurlijk wilde zwijnen. Met een beetje geluk zullen we dus niet één maar drie dieren van de Grote Vijf gaan zien.

We lopen door het bezoekerscentrum waar een aantal opgezette dieren staan. Ook een wild zwijn. Wist je dat zo’n zwijn wel 200 kilo kan wegen? En dat ie echt niet meegeeft als je er met je auto tegenaan rijdt? Helaas worden er jaarlijks ontzettend veel dieren aangereden op de Hoge Veluwe. Als ze het niet redden kunnen ze niet de voedselketen in omdat de hormonen omhoog zijn geschoten ten tijde van de aanrijding en daarom worden ze terug gelegd in de natuur zodat andere dieren de kadavers op kunnen eten.

Na deze info genieten we van een heerlijke paddenstoelensoep met broodjes zodat we niet met lege maag op pad hoeven. De deelnemers worden verdeeld over vier Landrovers van Landroverclub Holland. Ik word ingedeeld bij chauffeur Peter die helemaal uit Vlaardingen is gekomen om ons rond te rijden. Gewapend met portofoon, camera en verrekijker gaan we op pad. Op zoek naar de wilde zwijnen.

In de eerste auto zit boswachter Frits die vertelt wat er allemaal te zien en te doen is. Elke auto kan hierop reageren met de meegekregen portofoon. Het voordeel van op pad gaan met een boswachter van Staatsbosbeheer is dat je op plekken komt waar je normaal niet mag komen. Al vrij snel nadat we waren vertrokken zijn zien we de eerste reeën. Ook onderdeel van de Grote Vijf maar niet waar ik naar op zoek ben.

Na een tijdje rijden, wat op zich al een avontuur is doordat we door diepe kuilen, flinke plassen water en dichtbegroeid gebied rijden, stoppen we om even de benen te strekken. We wandelen er naar een bunker waarin de Joden onderdoken tijdens de Tweede Wereldoorlog.

En door! Niet lang nadat we weer vertrokken zijn riep boswachter Frits over de portofoon dat er zwijnen voor de auto lopen. Helaas kunnen wij ze niet zien omdat we de derde auto zijn en de zwijnen al gevlucht zijn als wij voorbij rijden. Jammer. Maar het duurt niet lang of Frits ziet er weer. En ja hoor, nu zien wij ze ook. Eentje staat er heel nieuwsgierig vanachter een boom naar ons te kijken. Een stukje verderop lopen er een paar weg.

En kijk, daar rechts loopt een hele familie! Hoe gaaf is dat! Een paar van die megagrote zwijnen met hun schattige biggetjes in hun gestreepte pyjamaatjes. Wist je dat de zwijnen als ze klein zijn gestreept zijn en pas later zwart worden? We rijden verder en zien regelmatig wilde zwijnen lopen, maar ook damherten en moeflons. En bijna op het einde worden we getrakteerd op drie edelherten! Het valt helaas niet mee om al dit bewegend wild goed op de foto te krijgen vanuit een rijdende auto terwijl ik gefascineerd zit te kijken naar wat zich allemaal voormijn neus afspeelt.

We stoppen nog op een open veld om te genieten van een prachtige zonsondergang. Die blijkt beter vast te leggen op de gevoelige plaat dan de wilde dieren.

Ben jij al eens op safari geweest in eigen land?

Pin voor later:

Na het zien van de film Holland, natuur in de Delta wilde ik dolgraag de Grote Vijf van Nederland zien. Ik was vooral gefascineerd geraakt door de bever. Deze wilde ik dan ook als eerste gaan spotten. En dus ging ik met boswachter Thomas op beversafari in Nationaal Park de Biesbosch.

Een bever is een knaagdier van ongeveer een meter lang en weegt zo’n 30 kilo. Geen klein beestje dus! Tussen 1988 en 1992 werden er in de Biesbosch ruim 40 bevers uitgezet. Nu leven er zo’n 300 bevers en zijn er ruim 130 burchten. De kans is groot dat je dan een bever zult zien zou je denken. Ondanks dat de bever een dagdier is, is hij in de Biesbosch vooral ‘s avonds en ‘s nachts actief omdat hij dan niet gestoord zal worden door recreatie. Dat maakt het spotten wel wat lastiger.

We vertrokken op beversafari vanaf jachthaven Vissershang in Hank. Met een fluisterboot gingen we de Biesbosch in. Wat een rust. Heerlijk. Het zonnetje scheen en je hoorde allerlei vogels fluiten. Thomas wist ons precies te vertellen welke dat waren. We hoorden de nachtegaal en de cetti’s vogel volop zingen. We hoorden niet alleen vogels maar we zagen er ook. Een poetsende slechtvalk in een hoogspanningsmast, een roodstaart op een paal, een aalscholver, blauwe reigers, eenden, knobbelzwanen, broedende meerkoeten en prachtige futen. Sommigen zagen een blauwborst en een ijsvogel voorbij schieten maar die heb ik helaas gemist.

Na een uurtje varen gingen we aan wal bij de Amaliahoeve. Hier werden we ontvangen door Henny die ons een en ander over de geschiedenis van de Biesbosch vertelde. We genoten er van een heerlijke kop groentesoep met vers gebakken brood. De kinderen konden knakworstjes warm maken op het vuur dat Henny aangemaakt had.

Na de maaltijd gingen we weer aan boord van de fluisterboot. Ondertussen was het al wat gaan schemeren. De ideale tijd om bevers te spotten. Thomas vertelde ons waar we op moesten letten. Met zijn allen speurden we muisstil naar sporen die wezen op aanwezigheid van bevers. Die vonden we volop. Burchten, afgeknaagde takken, plekken waar de bevers in en uit het water klimmen. Maar de bevers zelf zagen we niet.

Kijk daar! Waar? Daar op dat stukje groen. Er zijn er twee. Iedereen sloop naar de voorkant van de boot om te zien wat er ontdekt was. Helaas geen bevers maar twee reeën. Ook onderdeel van de Grote Vijf, maar daar kwamen we niet voor.

De spanning steeg. Het duurde nu wel erg lang en we waren al bijna terug in de haven. Het zal toch niet zo zijn dat ik zonder een bever te hebben gezien weer huiswaarts moest? Thomas besloot dat we nog een rondje gingen maken door de Aakvlaai. We tuurden en tuurden maar nee hoor, geen bevers. Maar wat is dat? Jawel hoor! Daar zwemt er eentje. En een stukje verder nog een. Op het nippertje heb ik dus toch nog twee bevers gezien en dat maakt deze beversafari zeer geslaagd!